به نقل از «خبرآنلاین»

چرا طالبان به دختران اجازه آموزش نمی دهد؟/ سال آموزشی افغانستان سوم فروردین آغاز می شود

تاریخ انتشار: ۸ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۰۷۷۴۸

سال آموزشی افغانستان همه ساله در سوم فروردین آغاز می شود و زنگ مدرسه در این روز به صدا در می آید.

امسال اما وزارت آموزش و پرورش گروه طالبان یک روز قبل از نوروز، با نشر اعلامیه ای، گفت که مدارس فقط بر روی دانش آموزان پسر بازگشایی می شود و زنگ آغاز سال آموزشی نیز طبق روال همه ساله، در دبیرستان امانی کابل، بدون حضور معلمان و دانش آموزان دختر در اول فروردین به صدا درآمد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گروه طالبان از زمان تسلط بر افغانستان، اعلام کرد که دختران بالاتر از کلاس ششم «تا اطلاع ثانی» نمی توانند به مدرسه بروند.

از آن زمان تاکنون این گروه بارها وعده بازگشایی مدارس دخترانه را داده است، اما نه تنها مدارس دخترانه باز نشده است، بلکه دانشگاه ها و سایر مراکز آموزشی نیز بر روی دختران مسدود شده است.

بر اساس آماری که سازمان ملل ارائه کرده است، یک میلیون دو صد هزار دختر بر اساس دستورات گروه طالبان از آموزش بازمانده اند.

واکنش ها به ممنوعیت آموزش دختران چه بوده؟

ممنوعیت آموزش دختران از سوی گروه طالبان، با واکنش های گسترده شهروندان افغانستان و کشورهای جهان مواجه شده است.

پس از آغاز سال آموزشی در افغانستان بدون حضور دختران، شماری زیادی کشورهای جهان واکنش نشان دادند و آن را «ناامید کننده» خواندند.

شهروندان افغانستان نیز، به این موضوع واکنش گسترده نشان دادند و آن را «ویران کردن آینده یک جامعه» و «محرومیت نیمی از اعضای جامعه از آموزش» دانستند.

در یک سال گذشته نیز شهروندان افغانستان بارها کارزارهای برای بازگشایی مدارس دخترانه و دسترسی دختران به آموزش راه اندازی کردند؛ از کارزار «اجازه بدهید دختران درس بخوانند» تا کارزار «درس بدون ترس».

اما با وجود اینکه واکنش ها به ممنوعیت آموزش دختران گسترده بوده است، شماری از شهروندان افغانستان از نحوه برخورد جامعه جهانی با این مسئله ناراضی هستند.

شهروندان افغانستان، به ویژه زنان معترض، می گویند که جامعه جهانی در واکنش به ممنوعیت کامل آموزش دختران از سوی گروه طالبان، تنها به «اعلامیه دادن» اکتفا کرده است.

آنها خواستار اعمال تحریم های شدیدتر اقتصادی بر رهبران گروه طالبان و مسدود کردن تمام دارای های آنها در بیرون از افغانستان هستند و همچنین خواستار ممنوعیت کامل سفر آنها به بیرون از افغانستان هستند.

چرا طالبان هنوز به دختران اجازه آموزش نمی دهد؟

گروه طالبان تاکنون به صورت رسمی دلیل ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از کلاس ششم و ممنوعیت تحصیل دختران در دانشگاه ها و مراکز تحصیلی خصوصی را اعلام نکرده اند.

اما وزاری معارف این گروه و شماری از مقامات آنها، به صورت پراکنده در این مورد ابراز نکرده اند و در شماری موارد تغییر نصاب تحصیلی، لباس و عوامل فرهنگی را به عنوان دلیل ذکر کرده اند.

اما آموزگاران و فعالان حقوق زن در افغانستان به این باور هستند که این گروه با آموزش زنان «برخورد سیاسی» می کند و از آن به عنوان «ابزار فشار» بر جامعه جهانی استفاده می کند.

شکریه، زنی که در یک مدرسه خصوصی در افغانستان آموزگار است، با حفظ هویت خود گفت که «گروه طالبان آموزش دختران را به عنوان یک کار بازی کثیف سیاسی خود انتخاب کرده اند.»

این آموزگار می گوید که مسئله ممنوعیت آموزش زنان اصلا ربطی به مسائل دینی و اعتقادی ندارد، زیرا در دین اسلام «آموزش بر زن و مرد فرض است.»

او با اشاره به ممنوعیت آموزش دختران در مدارس و دانشگاه ها و ممنوعیت کار آنها، می گوید که «اکنون حق و آزادی زن ابزاری برای پیشبرد اهداف سیاسی-نظامی این گروه شده است.»

وحیده، فعال حقوق زن نیز با حفظ هویت خود گفت که «طالبان فکر می کنند که اگر مدرسه ها را بر روی دختران باز کنند و اجازه بدهند که دختران درس بخوانند و تحصیل کنند، دیگر هیچ ابزاری برای باج گیری از جامعه جهانی ندارند، به همین دلیل تاکنون در این رابطه کوتاه نیامده اند و محدودیت های خود را شدیدتر کرده اند.»

او با نگرانی نسبت به آینده دختران دانش آموز و دانشجو می گوید که «طالبان باید دست از بازی با سرنوشت دختران ما بردارند. فقط بحث دانش‌آموزان دختر نیست، با این رویه، فردای یک جامعه نابود می‌شود.»

بسیاری از سازمان های بین المللی، پیامدهای ممنوعیت آموزش دختران را «نابودی آینده» افغانستان دانسته اند و گفته اند که این محدودیت ها باعث شده که بسیاری از دختران مجبور به ازدواج اجباری و ازدواج زود هنگام شوند و اکثر آنها نیز با امراضی چون افسردگی و و اضطراب دست و پنجه نرم کنند.

2323

کد خبر 1745441

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: افغانستان دختران سال تحصیلی طالبان مدرسه ممنوعیت آموزش دختران شهروندان افغانستان گروه طالبان جامعه جهانی سال آموزشی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۰۷۷۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

طالبان افغانستان برای جذب توریست خارجی دست به کار شده‌اند

در سال ۲۰۲۱، طبق آمار رسمی تنها ۶۹۱ توریست خارجی به افغانستان سفر کرده؛ در سال ۲۰۲۲، این رقم به ۲۳۰۰ نفر افزایش یافت و پارسال به رقم ۷ هزار نفر رسید.

به گزارش عصر ایران، یک رسانه با انتشار گزارشی از شهر کابل، از تلاش دولت طالبان برای جذب گردشگران خارجی خبر داده است.

در این گزارش آمده است:

حدود ۳۰ مرد در یک کلاس درس در کابل جمع شده اند، که بخشی از اولین گروه دانشجویی در یک موسسه تحت مدیریت طالبان است که قرار است متخصصان گردشگری و مهمان نوازی را آموزش می‌دهد.

این افراد قرار است پس از اتمام دوره در بخش‌های مختلف صنعت گردشگری مشغول به کار شوند. یک دانشجو مدل است و دیگری ۱۷ ساله است که هیچ سابقه شغلی ندارد.

دانشجویان در سنین، سطح تحصیلات و تجربه حرفه‌ای متفاوتی هستند. همه آن‌ها مرد هستند - زنان افغان از تحصیل بیشتر از صنف ششم منع شده اند.

حاکمان افغانستان عمدتا به دلیل اعمال محدودیت‌هایشان بر زنان و دختران در صحنه جهانی نام خوشی ندارند. اقتصاد این کشور بسیار خراب است، زیرساخت‌ها ضعیف و فقر زیاد است.

با این حال، خارجی‌ها به دلیل کاهش شدید خشونت، افزایش ارتباطات پروازی با مراکزی مانند دبی، به این کشور سفر می‌کنند. اعداد زیاد نیستند و در واقع طی دهه‌های گذشته هرگز نبوده اند.

در سال ۲۰۲۱، طبق آمار رسمی تنها ۶۹۱ توریست خارجی به افغانستان سفر کرده؛ در سال ۲۰۲۲، این رقم به ۲۳۰۰ نفر افزایش یافت و پارسال به رقم ۷ هزار نفر رسید.

"محمد سعید" رئیس اداره توریسم در کابل گفت که بزرگترین گروه بازدیدکنندگان خارجی از کشور چین به دلیل نزدیکی و جمعیت زیاد آن است. البته از نظر او افغانستان نیز نسبت به برخی از همسایگان خود برتری‌هایی دارد.

سعید گفت: آن‌ها به من گفته اند که نمی‌خواهند به پاکستان بروند، زیرا خطرناک است و مورد حمله قرار می‌گیرند. این را ژاپنی‌ها به من هم گفته اند. این برای ما خوب است.

اما مشکلاتی جدی هم در روند جذب گردشگر خارجی هم دارد.

دسترسی به ویزا دشوار و پرهزینه است. بسیاری از کشور‌ها پس از بازگشت طالبان به قدرت، روابط خود را با افغانستان قطع کردند و هیچ کشوری آن‌ها را به عنوان حاکمان قانونی کشور به رسمیت نمی‌شناسد.

سفارت‌خانه‌های افغانستان یا تعطیل شدند یا فعالیت‌های خود را متوقف کردند. جنگ قدرت بین سفارت‌خانه‌ها و کنسولگری‌های افغانستان متشکل از افرادی از دولت سابق مورد حمایت غرب و آن‌هایی که تحت کنترل کامل دولت طالبان هستند، وجود دارد.

سعید می‌پذیرد که موانعی برای توسعه گردشگری افغانستان وجود دارد، اما گفت که برای غلبه بر آن‌ها با وزارتخانه‌ها همکاری می‌کند.

هدف نهایی او رسیدن به شرایط صدور ویزا در بدو ورود برای گردشگران است، اما ممکن است سال‌ها با آن شرایط فاصله داشته باشد. شبکه جاده‌ای که در برخی نقاط کشور نیمه آسفالت است یا وجود ندارد، مشکلاتی دارد و خطوط هوایی تا حد زیادی از حریم هوایی افغانستان اجتناب می‌کنند.

شهر کابل به عنوان پایتخت بیشترین پرواز‌های بین المللی را دارد، اما هیچ فرودگاه افغانستان مسیر مستقیم با بازار‌های توریستی بزرگ مانند چین، اروپا یا هند ندارد.

علیرغم چالش‌ها، سعید می‌خواهد که افغانستان به یک پایگاه بزرگ گردشگری تبدیل شود، جاه طلبی‌ای که به نظر می‌رسد توسط رهبران ارشد طالبان حمایت می‌شود.

او در این زمینه گفت: من به دستور بزرگان (وزرا) به این بخش فرستاده شده ام. آن‌ها باید به من اعتماد کنند، زیرا مرا به این مکان مهم فرستاده اند.

دانشجویان مشغول تحصیل در موسسه گردشگری کابل هم آرزو‌هایی دارند. "احمد مسعود تلاش" مدل افغان که در موسسه تحصیل می‌کند، می‌خواهد در مورد مکان‌های زیبای افغانستان پست‌های اینستاگرامی بگذارد و تاریخچه آن‌ها را برای ارایه رسانه‌ای بیاموزد.

"سمیر احمدزی" فارغ التحصیل دانشکده بازرگانی، می‌خواهد یک هتل باز کند، اما فکر می‌کند که ابتدا باید درباره گردشگری و مهمان نوازی بیشتر بداند.

احمدزی گفت: آن‌ها (توریست‌های خارجی) مدام می‌شنوند که افغانستان عقب مانده و درگیر فقر و جنگ است. ما ۵ هزار سال تاریخ داریم. باید صفحه جدیدی درباره افغانستان ایجاد شود.

کلاس‌ها شامل صنایع دستی افغانستان و مبانی مردم شناسی است.

یک موضوع غیررسمی نحوه تعامل با زنان خارجی و اینکه چگونه رفتار یا عادات آن‌ها می‌تواند با آداب و رسوم و احکام محلی تضاد داشته باشد. به عنوان مثال می‌توان از سیگار کشیدن یا غذا خوردن زنان در ملاء عام، اختلاط آزادانه با مردانی که از نظر خونی یا ازدواج با آن‌ها ارتباطی ندارند، باشد.

طالبان یک محدودیت جدی در زمینه نحوه پوشش زنان در اجتماع وضع کرده و الزاماتی را برای آن‌ها برای داشتن سرپرست مرد یا محرم در هنگام سفر وضع کرده اند. با این قوانین صرف غذا، سفر به تنهایی و معاشرت با زنان دیگر در جمع سخت‌تر شده است. با بسته شدن سالن‌های ورزشی به روی زنان و ممنوعیت سالن‌های زیبایی، مکان‌های کمتری وجود دارد که آن‌ها بتوانند بیرون از خانه همدیگر را ملاقات کنند.

"سرنا" تنها هتل پنج ستاره این کشور، به نشانه آماده شدن این کشور برای بازدیدکنندگان خارجی بیشتر، پس از یک ماه تعطیلی، سالن اسپا و زنانه خود را برای زنان خارجی بازگشایی کرده است.

اتباع خارجی برای دسترسی به خدمات باید پاسپورت خود را نشان دهند. ورود زنان افغانستانی به این محل ممنوع است.

محدودیت‌های زنان و دختران افغان بر شرکت‌های مسافرتی خارج از کشور فشار می‌آورد، زیرا آن‌ها می‌گویند که سعی می‌کنند با اهدای کمک‌های مالی، حمایت از پروژه‌های محلی یا فقط بازدید از مشاغل خانوادگی، بر جنبه مثبت تعاملات فرهنگی تمرکز کنند.

طالبان افغانستان برای جذب توریست خارجی دست به کار شده اند

"شین هوران" بنیانگذار "راکی رود تراول" گفت که سفر به افغانستان نباید به عنوان تایید دولت یا رژیم سیاسی خاص تلقی شود.

در نهایت، هدف باید حمایت از شیوه‌های گردشگری مسئولانه باشد که به طور مثبت به اقتصاد محلی کمک می‌کند و احترام و درک متقابل را تقویت می‌کند.

او گفت که هیچ نظری از سوی مقامات در مورد آنچه که گروه‌های تور دیده‌اند یا انجام داده‌اند وجود ندارد و این شرکت از نزدیک با یک سازمان حقوق زنان در افغانستان همکاری می‌کند. هوران افزود: درصدی از هزینه تور صرف حمایت از برنامه‌های این سازمان شد.

هیچ زنی در موسسه گردشگری و مدیریت هتلداری وجود ندارد. دانشجویان مرد مشغول تحصیل به این موضوع اشاره نمی‌کنند. اما یک مسئول در اداره گردشگری به این موضوع اشاره می‌کند.

این مقام که از ترس نخواست نامش فاش نشود، گفت: این یک وضعیت دلخراش است. حتی اعضای زن خانواده می‌پرسند که آیا می‌توانند اینجا درس بخوانند. اما با تغییر دولت، سیاست تغییر کرد. زنانی که پیش از به روی کار آمدن طالبان در این موسسه درس می‌خواندند هرگز برنگشتند و فارغ التحصیل نشدند.